Duiven vangen en doden behoort weldra tot het verleden

De Brusselse volksvertegenwoordigers spreken zich vandaag uit over een voorstel van ordonnantie dat een einde moet maken aan het vangen en doden van duiven. Bernard Clerfayt, de Brusselse minister van Dierenwelzijn, steunt het voorstel en wil dat er een einde komt aan deze wrede en weinig efficiënte praktijk.

Geluidsoverlast, uitwerpselen waarvan de zuurgraad materialen aantast, beschadigd materiaal, veren die dakgoten verstoppen, ziektes, enz. De overbevolking van duiven in stedelijke gebieden kan veel schade aanrichten.

Sommige bedrijven voeren bijgevolg – zoals de wetgeving dat tot dusver toestaat – duivenbestrijdingsacties uit. De vogels worden aldus gevangen in kooien en vervolgens gedood, meestal door vergassing. Deze praktijk werpt evenwel enkele problemen op:

• Het personeel controleert de kooien niet altijd op regelmatige tijdstippen waardoor de dieren sterven van honger en dorst (naast de stress van de gevangenschap);
• Deze vangmethode is niet-selectief en kan leiden tot de dood van beschermde soorten zoals de houtduif.

“In 2019 schreef Natagora een rapport over de duivenproblematiek in de stad. In het bijzonder lezen we dat het vangen van duiven een weinig efficiënte en onethische kortetermijnoplossing is. De jongen zullen immers de oude dieren die werden gevangengenomen vervangen”, merkt Bernard Clerfayt, de Brusselse minister van Dierenwelzijn, op.

De Brusselse volksvertegenwoordigers zouden dus vandaag, vrijdag 4 februari, moeten stemmen over een voorstel van ordonnantie dat een einde moet maken aan deze praktijk. Des te meer omdat er andere efficiëntere en minder wrede methoden bestaan, zoals die uitgedragen door Natagora.

Een eerste methode is het stoppen met het voederen van duiven door zaden of brood te geven op de openbare weg. Dat versnelt de verspreiding van duiven, maar trekt ook ander ongedierte zoals ratten aan. Een andere methode is het voorzien van contraceptieve duiventillen waarin de geproduceerde eieren worden weggenomen en vervangen door namaakeieren, of zelfs het verspreiden van anticonceptiezaden.

“Hoewel het interessant is om meer te weten te komen over de praktijken die elke gemeente ontwikkelt om de proliferatie van duiven tegen te gaan, is het essentieel om de acties van de gemeenten te coördineren en te harmoniseren. Een duif kent geen gemeentegrenzen en het probleem doorschuiven naar naburige gemeenten heeft geen enkele zin. Het lopende AWI-BRU-onderzoek zal ons toelaten om een actieplan op te stellen voor een respectvol en efficiënt beheer van de duivenpopulatie”, besluit de Brusselse minister.

Meer info?
Pauline Lorbat - 0485 89 47 45